 |
| contoh sahaja ^^ |
Kisah 2 hari yg lalu, CH dan kwn2 perlu handle satu seminar yang agak besar.. student y hadir adalah dari matrik dan politeknik.. CH sebagai AJK makanan, fuh memang letih macam apa..walapun mgkin ramai y menyalahkan CH sbb makanan agak lambat hari first tu dan CH pun agak2 makanan tepat2.. last VIP tak cukup makanan..
Seminar y agak mahal bayaran akibat makanan itulah yang CH buat keputusan menerima catering y di masak siap tapi kita perlu ambil makanan di kedai dia, harga sgt murah tiada charge perkhidmatan pinggan mangkuk dan sbgainya..
TAPI isunya... lambat sebab perlu ulang alik ambil makanan tu.. CH letih berlari ke hulur ke hilir dan tumpang kereta sape2 jer utk ambil makanan..
walaupun CH sgt2 di bom dalam post-mortem, tapi CH bukan manusia diam membisu, sekali CH bom dgn hampir nak menangis, semua faham.. “ye disebabkan nak murah CH letih, disebabkan nak murah makanan mungkin lambat, disebabkan nak murah CH sanggup ke hulu dan le hilir lari laju2 bawa bekas berat2, sebab semua orang nak murah, tapi bila CH lambat sikit, itu pun bukan salah CH, sebab program yang habis awal padahal dalam tentatif ada sejam ag utk makan, itu pun semua mahu salahkan unit makanan.. mana tak panas.. unit makanan sahaja yang faham situasi keletihan kami..”
Tapi dalam group of coz memang banyak isukan.. tak de sape nak salahkan unit mereka, semua akan salahkan unit yang lain.. CH tak kisah letih bagai apa, hampir kaki ni rasa macam dah masak pedih dek duk kejar ke hulu dan ke hilir.. tangan sakit bawa makanan berat2 ke tingkat 2 bukan sehari tapi 3 hari..Tapi CH bukan la nak cerita isu salah menyalah tapi isu di sini adalah ukhwah J.. isu salah menyalah tu biarlah..
CH ketua AJK makanan, dan dalam unit CH ni ada 2 orang lagi iaitu sorang Islam dan sorang lagi Chinese.. Dulu CH dan Chinese ni tak rapat pun, tapi disebabkan jadi AJK makanan, CH jadi sangat2 rapat dgn dia, luahan hati keletihan, naik motor sama2 CH yang bawa motor tu, balik dari kedai catering tu hujan pulak, kami basah kuyup sama2.. ^^ sweet kalau ingat balik.. dan CH tak sangka boleh baik begitu rapat dgn dia.. sungguh walaupun jadi AJK makanan yang memang buat CH nangis, letih tapi part ukhwah tu memang manis la.. semua yang tolong merasa bagaimana letihnya nak buat orang happy..
Yang boleh CH bagitau.
“CH sangat2 HAPPY bila tengok semua HAPPY makan dan dapat harga yang murah” betul la ada orang pernah bagitau, “Kita akan gembira, melihat orang lain gembira”… ya betul tu, CH tak makan pun tak pe,bila tengok orang lain makan dgn gembira CH pun dah rasa kenyang ^^
p/s: handle majlis ni perlukan sabar, jangan salahkan orang lain, bersangka baik pada setiap unit.. baru hati bahagia dan tiada konflik.. ^^ lagi satu, terasa menyesal tak ada lesen dan tak pandai drive, rasa geram sebab terpaksa tumpang orang hantarkan makanan, sebab kadang2 kereta ada, tapi CH tak pandai drive kereta.. -_-
Wassalam sayang..
this blog
